Skolioza to trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa, któremu towarzyszą również zmiany ustawienia klatki piersiowej i deformacje żeber. Mechanika oddychania obejmuje zarówno ruchy oddechowe klatki piersiowej i kręgosłupa. Więc chyba wzajemny wpływ i połączenie tych dwóch aspektów jest oczywiste 🧐
1. Zacznijmy od tego, że sam układ oddechowy jest asymetryczny – asymetryczna budowa płuc i przepony. Należy więc uwzględnić to podczas nauki optymalnego oddychania, np.: tendencja do mniej efektywnej strefy apozycji z lewej strony.
2. Oddychanie może zachodzić na poziomie dwóch torów: przeponowego oraz „piersiowego”- wiążą się one z rozszerzaniem klatki piersiowej i rotacją żeber oraz aktywnością mięśni brzucha.
3. Prawidłowe symetryczne ruchy oddechowe żeber działają na kręgosłup stabilizująco.
4. Asymetryczny wzorzec oddechowy spowoduje jednostronne działanie sił żeber na kręgosłup – co może zwiększać jego rotację.
5. Skoliozy bardzo często są powiązane z zaburzonym ustawieniem miednicy.
6. Aby oddech zachodził optymalnie miednica musi być neutralnie ustawiona z korekcją ewentualnej asymetrii.
7. Skrzywienie powoduje również asymetryczne zmiany pozycji i aktywności mięśni tułowia – dla oddechu szczególnie istotna jest zmiana pracy mm. brzucha. Np. przy skrzywieniu prawostronnym Th rozciągnięty będzie lewy m. skośny wew – ultra ważny dla opozycji przepony!
8. Zmiany obejmujące skoliozy zaburzają proces oddychania na poziomie każdego z torów. Co więcej skoliotyczny wzorzec oddychania będzie pogłębiał skrzywienie.
Zmiana wzorca oddechowego w skoliozach powinna obejmować:
1. Korekcję ustawienia miednicy.
2. Torowanie oddechu przeponowego.
3. Aktywację mięśni brzucha.
4. Trójpłaszczyznowy oddech w kierunku stron wklęsłych.
5. Aktywność mięśni w trakcie oddechu po stronie wypukłej.
❗️Pamiętaj bez korekcji oddechu nie ma korekcji skoliozy.
Skomplikowane? To dopiero początek 🙈
